از سال ۱۳۹۴ تاکنون در راستای حمایت از سرآمدان علمی با هدف دستیابی به مرجعیت علمی، افزایش کیفیت علمی در کشور و کمک به پیشرفت پژوهش‌های معتبر پژوهشگران در سطح بین‌المللی، رویداد سرآمدان علمی ایران هرساله ذیل معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری برگزار می‌شود.

انتخاب سرآمدان علمی با شاخص‌های معتبر علم‌سنجی و در یک برنامه رقابتی، انجام می‌شود و سالانه جمعی از پژوهشگران معتبر دانشگاه‌ها و مؤسسات علمی و پژوهشی کشور که دارای انتشارات علمی برجسته بوده اند پس از شناسایی در قالب‌های مختلف نظیر پژوهانه‌های نقدی، گرنت‌های خدمات شبکه آزمایشگاهی فناوری‌های راهبردی و حمایت از جذب و بکارگیری پژوهشگر پسادکتری حمایت می‌شوند.

در نهمین دوره این مراسم که یکشنبه ۲۰ آبان در هتل اسپیناس تهران برگزار شد ۵۷ برگزیده امسال برنامه سرآمدان علمی ایران، معرفی و تقدیر شدند.

به همین بهانه با دکتر مینو محرز، متخصص بیماری های عفونی که خود نیز یکی از برگزیدگان این رویداد و از سرآمدان علمی ایران است به گفت و گو نشستیم که آن را می خوانید:

انجام فعالیت های علمی در کشور ما با چه چالش هایی روبه رو است؟

مینو محرز در این باره به قدس آنلاین می گوید:مهم ترین چالش پیش رو برای انجام فعالیت های علمی در کشور، نبود وسایل و امکانات جدید آزمایشگاهی برای رشته های مختلف است. در حقیقت ما اصلا تجهیزات جدید در دانشگاه نداریم و هر چه داریم قدیمی و ضعیف است.

هرچند دفتر فناوری ریاست جمهوری قول کمک داده که کمبودها را جبران کند اما در حال حاضر کمبود وسایل جدید آزمایشگاهی برای دانشجویان پزشکی و دیگر رشته ها مهم ترین چالش است.

یکی از چالش های اساسی بر سر راه فعالیت های علمی، کمبود بودجه است. شما چقدر با این موضوع مشکل داشته اید؟    

مشکل جدی از لحاظ بودجه نداشتیم چراکه آژانس های بین المللی به ما کمک و پروژه ها را پشتیبانی می کردند اما اگر اینطور نبود قطعا به مشکل برمی خوردیم.

در حقیقت بودجه پژوهش در کشور ما فوق العاده پایین است. تحقیقات، مقاله نویسی و ارسال مقاله به خارج از کشور پول می خواهد و متأسفانه مدتی است امکانات بودجه برای تحقیقات بسیار کم شده است که امیدواریم دفتر فناوری ریاست جمهوری بتواند با کمک های خود تا حدی این کمبود را جبران کند.

دانشمندان و محققان علمی در بیان و ارائه نظرات خود چه اصول و نکات اخلاقی را باید رعایت کنند؟

در هر رشته ای اخلاق پژوهش بسیار مهم است. یکی از نکات در این زمینه صداقت در تحقیقات و نوشتن مقالات است و موضوع مهم دیگر اینکه افراد از کار دیگران کپی برداری نکنند و سعی کنند کاری که خودشان انجام داده اند را ارائه دهند.

از حاشیه های دوران کرونا کدام یک بیشتر از همه موجب آزارتان بود؟

اعضای علمی کمیته کرونا از همه جای ایران در رشته های مختلف حضور داشتند. ما در این کمیته از نظر علمی و بر اساس بررسی مقالات تصمیم می گرفتیم و پیگیری می کردیم که آیا دارو یا درمانی که ارائه می شود زمینه علمی دارد یا تحقیقات درستی درباره آن انجام شده است؟ اما به لحاظ علمی با تصمیم های ستاد ملی مقابله با کرونا خیلی مشکل داشتیم. برای مثال در دوره کرونا ما بر اساس تحقیقات علمی مستمر و جلسات هفته ای تصمیم می گرفتیم که مدارس باید تعطیل شود اما ستاد می گفت تعطیل نشود یا برعکس. در نتیجه، کار ما علمی بود اما تصمیم گیری ها در سطح ستاد چندان علمی نبود.

آیا نسل جوان دانشجوی ما می تواند توقعات کشور را برای رسیدن به قله های توسعه برآورده کند؟

نسل جوان ما باهوش و فعال است و می تواند کشور را به قله های توسعه برسند به شرط آن که به دلیل نبودن امکانات تحقیقات و دیگر مشکلات به کشورهای دیگر مهاجرت نکند.

هر شهروندی دوست دارد در کشور خودش بماند اما وقتی جوانان می بینند امکانات فراهم نیست ناامید می شوند. متأسفانه فرار مغزها، لطمه بسیار زیادی به کشور می زند. بنابراین چنانچه زمینه فعالیت برای جوانان مستعد فراهم باشد و امکانات جدید و کامل آزمایشگاهی و تحقیقاتی در اختیار دانشجویان قرار گیرد تا بتوانند مقاله ارائه دهند و نیز اشتغال برای آن ها فراهم باشد هرگز ایران را ترک نخواهند کرد.